Rzeczywiście opowieść krótka. Książeczka liczy sobie niecałe 100 stron. Autorka zmierzyła się z jednym z najtrudniejszych tematów - opowiedziała o śmierci dziecka i pokazała rodzinę, która zmaga się z nieuleczalną chorobą.
Bohaterką jest piętnastoletnia Franny, która dowiaduje się w wieku lat ośmiu, że jest ciężko chora. Z czasem poznaje swojego wroga - mukowiscydozę, która ją zabija. Opowiada o wszystkim z perspektywy przebywania w niebie. Wspomina swoje życie na Ziemi, opowiada jak wygląda niebo i zadaje mnóstwo pytań z dziedziny tych egzystencjalnych. Książka nie jest lekka, ale myślę, że warto ją przeczytać i zastanowić się nad sensem każdego dnia, który jest nam dany, który jest dla nas darem, czego my tak często w ogóle nie zauważamy.
o ta książka i ta opisana post wcześniej zdecydowanie bardziej mi odpowiadają i mam nadzieję, że będę miała okazję niedługo je przeczytać. dodaję do listy książek do przeczytania, pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny mojego bloga;)
OdpowiedzUsuń